اسارت در ادیان (قرآن)در همه ادیان آسمانی برای مقوله اسارت آثار و احکامی بیان شده است که در این مقاله به برخی از آنها اشاره می‌شود. ۱ - احکام اسارت در ادیان الهی۱. اسیر گرفتن در میدان نبرد پیش از سرکوبی کامل دشمن، امری ناروا و ممنوع در تمام ادیان آسمانی: ما کان لنبی ان یکون له اسری حتی یثخن فی الارض... ۲. اسارت فرزندان بنی اسرائیل در زمان طالوت، محرک آنان برای پیکار بر ضد متجاوزان: الم تر الی الملا من بنی اسرءیل من بعد موسی اذ قالوا لنبی لهم ابعث لنا ملکا نقـتل فی سبیل الله قال هل عسیتم ان کتب علیکم القتال الا تقـتلوا قالوا وما لنا الا نقـتل فی سبیل الله وقد اخرجنا من دیـرنا وابنائنا... («و ابنائنا» عطف به «من دیارنا» است و دلالت دارد که فرزندان بنی اسرائیل از دیار خود اخراج نشدند و احتمال دارد اسیر شده باشند.) . ۳. آزادسازی اسیران بنی اسرائیل با گرفتن فدیه ، از فرمان‌های کتاب آسمانی آنان ( تورات ): ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون وان یاتوکم اسـری تفـدوهم وهو محرم علیکم اخراجهم افتؤمنون ببعض الکتـب وتکفرون ببعض.... (از قید «افتؤمنون ببعض الکتاب و تکفرون ببعض...» استفاده می‌شود که آزاد کردن اسیر با دادن فدیه، از احکام تورات بوده است.) ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۷۸، برگرفته از مقاله «اسارت در ادیان». رده‌های این صفحه : اسارت | موضوعات قرآنی
|